Życie nasze to podróż po wzburzonych wodach oceanu, pośród ciemności nocy; wiara to latarnia morska, co nam drogę do portu wiecznej szczęśliwości ukazuje; wierność w obowiązkach to czółno, które nas od morskich broni bałwanów, tj. od wpływów świata; nadzieja, ufność w Bogu to kotwica, co nas od zatonięcia ratuje; miłość to wiatr, co żagle nadyma. I do nieba wiedzie.
My ludzie umieramy na samą myśl o miłościach, które przepadły na zawsze, o chwilach które mogłyby być piękne a nie były, o skarbach, które mogłyby być odkryte, ale pozostały na zawsze niewidoczne pod piaskami. Obawiamy się sięgać po swoje największe marzenia, ponieważ wydaje nam się, że nie jesteśmy ich godni, lub że nigdy nam się to nie uda.
Każdy postrzega życie na własny sposób, każdy inaczej przeżywa porażki,...
Dar uzdrawiania jest łaską. Ale łaską jest również umiejętność godnego życia,...
Ten kto żyje swoją Własną Legendą wie to wszystko, co wiedzieć powinien. I...
Człowieka tak bardzo pochłaniają myśli i plany na przyszłość, że przypomina...
Jeśli nadarza się sposobność, by ulec pokusie, to niestety jej ulegamy. Każda...
Drogi człowieka do Boga są właściwie proste, jeżeli człowiek je sam nie pokręci.
Gdy Bóg tekst ludzki przekreśla, to znaczy, że chce napisać coś ważniejszego.
Najpiękniejsza miłość do Boga wyraża się przez skruchę. Ten kocha Boga...
Kto chce oglądać Boga twarzą w twarz, ten nie powinien Go szukać na pustym...