Jedynym całkowicie bezinteresownym przyjacielem, którego można mieć na tym interesownym świecie, takim, który nigdy go nie opuści, nigdy nie okaże się niewdzięcznym lub zdradzieckim, jest pies. . . Pocałuje rękę, która nie będzie mogła mu dać jeść, wyliże rany odniesione w starciu z brutalnością świata. . . Kiedy wszyscy inni przyjaciele odejdą, on pozostanie.
Człowiek docenia uroki codziennego życia, kiedy budzi się z koszmarnego snu albo kiedy po raz pierwszy wstaje z łóżka po chorobie. Dlaczego nie uświadomić sobie tego teraz?
Wolność wymaga odpowiedzialności, dlatego budzi lęk w tak wielu ludziach.
Biada literaturze, która nie budzi namiętności.
Dziewczyna zaś nie zdawała sobie sprawy, że pierwszy stosunek może obudzić w niej głód seksualny. O tym dziewczętom na ogół się nie mówi, prawdą jednak jest, że nowo powstała potrzeba seksualna jest trudna do opanowania, szczególnie dla kogoś, kto nie umie sobą kierować. Stąd może się zrodzić późniejsza tendencja przechodzenia z rąk do rąk , szukania coraz nowych doznań. Dlatego chłopiec, który jest tym pierwszym bierze na siebie wielką odpowiedzialność. Dziewczyna zaś, która dla zabawy, lekkomyślnie podnieca chłopca, potem zaś umyka bojąc się samego aktu - również bywa odpowiedzialna za zdarzające się wcale nie tak rzadko wypaczenia w życiu seksualnym młodego mężczyzny .
Prawa religii nie powinny budzić innej wzgardy prócz wzgardy dla złego, a zwłaszcza nie powinny oddalać ludzi od miłości i miłosierdzia.
Nie każda piękność budzi miłość, niektóre radują wzrok, a nie ujarzmiają woli.
Niewola nigdy większej pogardy nie budzi aniżeli wtedy, gdy ślepa uległość gnębionych przekonywa gnębiciela, że jego ofiary zrodzone są do niewoli.
Wymuszanie miłości budzi nienawiść.
Budzić nadzieję w sobie i innych, oznacza: dodawać odwagi, dodawać życia.
Muzyka budzi w sercu pragnienie dobrych czynów.
Mężczyzna śni o sławie, podczas gdy kobieta budzi się do miłości.
Mężowi nie wolno pierwszemu zasypiać ani ostatniemu się budzić.
Istnieją dwa powody, które nie pozwalają ludziom spełnić swoich marzeń. Najczęściej po prostu uważają je za nierealne. A czasem na skutek nagłej zmiany losu pojmują, że spełnienie marzeń staje się możliwe w chwili, gdy się tego najmniej spodziewają. Wtedy jednak budzi się w nich strach przed wejściem na ścieżkę, która prowadzi w nieznane, strach przed życiem rzucającym nowe wyzwania, strach przed utratą na zawsze tego, do czego przywykli.
Człowiek jest odpowiedzialny nie tylko za uczucia, które ma dla innych, ale i za te, które w innych budzi.
Człowiek docenia uroki codziennego życia, kiedy budzi się z koszmarnego snu albo kiedy po raz pierwszy wstaje z łóżka po chorobie. Dlaczego nie uświadomić sobie tego teraz?