Każdą chwilę życia, pomyślną jak i niepomyślną, uczynić czymś jak najlepszym - oto sztuka życia i właściwy przywilej rozumnej istoty.

Najwięcej radości sprawia błysk szczęścia w oczach kogoś, kto czuje, że mu współczujemy, że go rozumiemy, że się interesujemy jego problemami. W takich chwilach czujemy jakąś delikatną, duchową więź między nami. Dla takich chwil warto żyć.

Należy tak organizować życie aby każda chwila była ważna.

W życiu piękne są tylko chwile.

Życie - to wojna i przystanek chwilowy w podróży.

Życie nie jest prezentem, który otrzymuje się w dniu urodzin. Z chwilą kiedy zaczynam myśleć, staje się ono zobowiązaniem.

Rozum jest lokatorem namiętności tak nieznośnym, że one mu co chwila wypowiadają mieszkanie.

Bywają chwile, że nawet sławny i przystojny aktor nie jest lekiem na całe zło.

Wiecznością jest każda upływająca chwila.

Z wiarą jest podobnie jak z miłością. Znajdujemy ją w chwili, gdy się tego najmniej spodziewamy.

Gdy płaczesz w wolnych chwilach, a tęsknota w sercu gra, nie pytaj, kto Cię kocha, bo to zawsze będę ja.

Całe życie — carpe diem, ale lepiej jest, gdy chwilę, tę maleńką, tę ulotną, spędzisz ze mną, moje złotko.

Świat to cyrk, gdzie miłość i szczęście chodzą wysoko po mocno napiętej linie i w każdej chwili grozi im śmierć.

Śmierć, kiedy śpisz przychodzi. A śnić będziesz, ze wcale nie trzeba oddychać, że cisza bez oddechu to niezła muzyka, jesteś mały jak iskra i gaśniesz do taktu. Śmierć tylko taka. Bólu więcej miałeś trzymając różę w ręce i większe czułeś przerażenie widząc, że płatek spadł na ziemię. Świat tylko taki. Tylko tak żyć. I umierać tylko tyle. A wszystko inne - jest jak Bach chwilowo grany na pile.

Gdy starzejemy się i nabieramy coraz więcej rozumu, wówczas w każdej chwili życia uprzytamniamy sobie, że musimy umrzeć. - A lasy wiecznie śpiewają.