Dobroć, która nie jest bezgraniczna, nie zasługuje na to miano. Jak bardzo trzeba być mądrym, by zawsze być dobrym!
Dobroć jest ważniejsza niż mądrość, a uznanie tej prawdy to pierwszy krok do mądrości.
Tylko kobiety i lekarze wiedzą, jak bardzo potrzebne i dobroczynne jest kłamstwo.
Gdzie człowiek tam i okazja do świadczenia dobrodziejstw.
Dobro to tylko to, co szlachetne, zło to tylko to, co haniebne.
Dobro tylko rzadko wypływa z dobrej rady.
Dobro to nie jest wiedza, to jest czyn.
Dobroć nudzi, gdy nie mamy jej w sobie.
Dobro i prawda są dla wszystkich ludzi te same - natomiast przyjemne jest dla jednego to, dla drugiego owo.
Dobro stoi wyżej niż piękno.
Dobre życie okupuje się często męką i cierpieniem i nie wolno tego nigdy zapomnieć, aby dobro nie spłoszyło się niewdzięcznością.
Bywa, że korzystamy z dobroci, ale nudzimy się dobrymi....
W naturze rzeczy leży to, że błąd często bywa lepszy od prób jego naprawienia. W każdym razie dobro od dawna utrwalone jest zawsze bardziej pożądane od tego, co wprawdzie doskonalsze, ale nie ugruntowane.
Dobroć i pokora są najmilsze Bogu i ludziom. Człowiek dojrzewa w pokorze serca.
Dobro ludu najwyższym prawem.