Człowiek może i powinien całym sercem cieszyć się swoim życiem. Jest ono przecież dobrym, Bożym darem, który stał się jego udziałem. Lecz trzeba pomyśleć także o tym, że nie mamy tutaj stałego miejsca i że wszelka wspaniałość tej ziemi, szczególnie bogactwo i sława, są przemijające.

Człowiek dobry będzie się doskonalił, zły stawał się coraz gorszy, bo występek, cnota i czas nigdy nie stoją w miejscu.

Czas jest najlepszym nauczycielem, ale nieczęsto ma dobrych uczniów.

Człowiek dobry będzie się doskonalił, zły stawał się coraz gorszy, bo występek, cnota i czas nigdy nie stoją w miejscu.

Czas to dobry nauczyciel. Szkoda tylko, że uśmierca swoich uczniów.

Czy to nie śmieszne: nawet nasze czasy będą kiedyś nazywali dobrymi dawnymi czasami.

Istota życia polega na dobrym użyciu czasu.

Dobry słuchacz ma więcej przyjaciół niż dobry mówca.

Dobry los nie jest sprzymierzeńcem bezczynnych.