Dzieci są wiecznie szczere, nie wstydzą się prawdy, a my [dorośli] z obawy, by nie wyglądać na zacofanych, gotowi jesteśmy zaprzedać to, co nam najdroższe, chwalimy to, co nas odpycha i potakujemy temu, czego nie rozumiemy.

W weterynarii jest zasada, że lekarstwo nie może być droższe niż pacjent. Ta zasada powinna być przejęta przez rady naukowe i komitety: ocenianie prac złych nie powinno kosztować więcej niż ich wykonanie.