Nie każdy umie wątpić; trzeba wielkiego rozeznania i dużej siły ducha, aby w tej pozycji wytrwać.

Gdy czujemy się osamotnieni, wtedy zamiast obchodzić nie kończący się labirynt drzwi, budynków, korytarzy - w poszukiwaniu przyjaciół, lepiej zwrócić się do Ducha Świętego i zająć się tym "Słodkim Gościem duszy", bo On nas najlepiej zrozumie.

Nie do wiary, od jak wielu rzeczy zależy stan naszego ducha. Nie tylko sam układ mózgu nań wpływa, lecz cała machina naraz. Prawie wszystkie jej części w tym uczestniczą, często nawet takie, których wcale byśmy o to nie podejrzewali.

Każdy umarły odbierze swoje kości od ducha ziemi, swoją krew od wody, włosy od roślin, a życie od ognia.

Szczęście jest zdrowe dla ciała, ale to troska rozwija siły ducha.

Z religią jest tak jak z innymi instytucjami: nie zmienia ona ducha jednostki, ale przystosowuje się do jej natury, wzmacnia i słabnie wraz z nią.

Egzorcyzmy pomagają tylko tym, którzy wierzą w złego ducha.

Prawdziwa radość ma dużo głębsze korzenie. Ona wyrasta z ducha miłości.

Czym sen dla ciała, tym przyjaźń dla ducha - odświeża siły.

Przyjaźń należy do natury ducha, a nie posiadania.

Prawda jest chlebem ducha.

Konstytucja powinna być ojcowizną narodową, w której lud znajdzie jednocześnie pożywienie dla ducha i pożywienie dla ciała.

Nauka jest najlepszą drogą do tego, żeby ducha ludzkiego uczynić heroicznym.

Myślenie - to lubieżność wielkiego ducha.

Ożenek lekkoducha przypomina poniekąd sport wędkarski. Młodzian połknie haczyk, a potem do końca życia zalewa robaczyk!