Podobnie jak dla rzeźbiarza niezbędny jest kawał marmuru, tak dla duszy niezbędna jest wiedza.

Kto kochając nie szuka miłości dla własnych celów, kto jest najbardziej sobą wtedy, gdy jest najgłębiej drugim, czyjej duszy nie skaziła żadna sztuczność i wymuszoność, kto jest dość silny i dość pierwotny, aby oddać się całym sobą; kto na drodze swego życia spotkał takiego człowieka - ten żył naprawdę.

Wiedza jest lekarstwem duszy.

Gdy czujemy się osamotnieni, wtedy zamiast obchodzić nie kończący się labirynt drzwi, budynków, korytarzy - w poszukiwaniu przyjaciół, lepiej zwrócić się do Ducha Świętego i zająć się tym "Słodkim Gościem duszy", bo On nas najlepiej zrozumie.

Śmierć jest oddzieleniem duszy od ciała.

Dla nikogo nie jest ani za wcześnie, ani za późno zacząć troszczyć się o zdrowie swej duszy.

Śmiech jest dla duszy tym samym, czym tlen dla płuc.

Sztuka nie ma żadnego celu, jest celem sama w sobie, jest absolutem, bo jest odbiciem absolutu — duszy.

Sztuka jest wytwarzaniem fikcyjnego świata, który na równi z rzeczywistym daje ludzkiej duszy możność i zadowolenie uświadamiania jej życia.

Szczęśliwy człowiek, w którego duszy nie kryje się podstęp. Ps. 32, 2

Sumienie to okno dla naszej duszy, zło jest jego zasłoną.

Smutne to, ale cierpienie jest chyba jedynym niezawodnym sposobem zbudzenia duszy ze snu.

Dwie rzeczy dają duszy największą siłę: wierność prawdzie i wiara w siebie.

Sen: Sen to furtka duszy.

Religia nie powinna zawierać się w formułkach, tylko w duszy.