Człowiek, żeby mógł przejść przez życie jakoś możliwie i nie dać się innym poharatać, musi ciągle podpierać się i pocieszać różnymi mądrymi aforyzmami dającymi mu możliwość przeżycia każdego napotkanego świństwa i ścierstwa. Po przeczytaniu mądrości podnosi pokrzepiony głowę, bo utożsamia się z lepszą częścią zdania. A to wszystko nieprawda. Jest odarty ze skóry i krwawi, a przyjemne życie ma ten, co krzywdzi, żyje z hańbą za pan brat, cnotę i uczciwość mając w głębokiej pogardzie.
Najwięcej czasu kradną innym Ci, którzy nie wiedą co począć z własnym życiem.
Zwycięstwo samo nie jest niczym innym, jak złamaniem woli przeciwnej.
Wolność jest to prawo czynienia wszystkiego, co nie szkodzi innym.
Wolność jest to prawo robienia tego, co się chce, i przeszkadzania innym w robieniu tego, czego chcą.
Wojna nie jest niczym innym, jak sporem między rządami o władzę nad poddanymi.
Władza to możliwość służenia innym, a nie fanfary ku naszej czci.
Wiedza sama w sobie nie ma żadnej wartości. Cenną czyni ją jej STOSOWANIE. Innymi słowy, świat nie odpłaca Ci za to, co wiesz. Świat odpłaca Ci za to, co robisz.
Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej. Ci, co żyją miłością, widzą głębiej. Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.
Historia świata nie jest niczym innym jak biografią wielkich ludzi.
Cale życie filozofa nie jest niczym innym jak medytacją nad śmiercią.
Zdolność człowieka do dawania siebie innym ludziom jest poezją w prozie życia.
Najlepszy sposób na osiągnięcie sukcesu to postępować według rad, które dajemy innym.
Z religią jest tak jak z innymi instytucjami: nie zmienia ona ducha jednostki, ale przystosowuje się do jej natury, wzmacnia i słabnie wraz z nią.
Co to jest szczęście? Innych uczynić szczęśliwymi. Co to jest radość? Innym sprawić radość.