Głupim jest człowiek, który uważa, że szczęście jest jakimś rzeczywistym stanem rzeczy. Ono jest jego własnym co do tego złudzeniem.
Nasze życie jest takim, jakim uczyniły je nasze myśli.
Są dwa rodzaje wiedzy: kiedy posiadamy wiedzę w jakimś przedmiocie lub wiemy, gdzie znaleźć potrzebne informacje.
Świat jest pełen oziębłości, ponieważ ludzie nie mają odwagi być tak serdecznymi, jakimi są naprawdę.
Gdy kocham świat takim, jakim jest - już go zmieniam, bo zmieniam jeden jego fragment, którym jest moje serce.
Świat jest podobny do hotelu: jakim kto ekwipażem do nie zajedzie, tak też go szacują i przyjmują.
Kiedy jest wiele przyczyn nienawiści w jakimś państwie, trzeba, aby religia dawała wiele sposobów pojednania.
Kiedy religia rodzi się i tworzy w jakimś państwie, idzie zwyczajnie z duchem rządu, pod którym powstaje: ci bowiem, co ją przyjmują, i ci, co ją rozszerzają, nie znają prawie innych pojęć o rządzie, niż pojęcia państwa, w którym się zrodzili.
Kiedy człowiek jest zakochany, ukazuje się światu takim, jakim powinien być zawsze.
Cała miłość nie warta jest złamanego szeląga, jeśli nie kocha się kogoś takim, jakim jest. Inaczej bowiem nie potrzebny byłby do tego człowiek, wystarczyłby król karciany.
Mężczyzna zawsze musi rozczulać się nad sobą i odmalować siebie takim, jakim by chciał być.
Mężczyźni odkryli wszystkie ukryte możliwości kobiet przez to jedynie, iż nieustannie żądali. W tym stopniu, w jakim oddawały się nam, osiągały zawsze swoją prawdziwą wielkość. Ponieważ musiały złożyć wszystkie diamenty swego szczęścia i wszystkie perły swego cierpienia w naszym królewskim skarbcu, znalazły swoje prawdziwe bogactwo. Tak więc dla mężczyzn „brać" oznacza w istocie „dawać", a dla kobiety „dawać" znaczy w istocie „zyskiwać".
Jakimiż próżnymi głupcami jesteśmy my, mężczyźni i jak drogo przychodzi nam potem płacić za te nadużycia.
Bywają mężczyźni, których nie zniesie żadna kobieta o jakim takim wyglądzie.
Mężczyznę trzeba przyjąć takim, jakim jest. A potem trzeba go koniecznie zmienić!