Dla niejednego człowieka łatwiej jest spełnić przysługę, niż ją przyjąć. Najczęściej wchodzi tu w grę podrażniona ambicja. Człowiek lubi być niezależny i jak najwięcej zawdzięczać sobie. Nie lubi prosić ani okazywać wdzięczności. Jest w tym po prostu brak poczucia rzeczywistości: nawet najbardziej niezależny człowiek na każdym kroku w swym bytowaniu i w swoim działaniu uzależniony jest od drugich.

Pieniądze albo życie - złodziej zostawia nam wybór, żona żąda jednego i drugiego.

Wiedza nie rozstrzygnie jednego problemu, bez stworzenia dziesięciu nowych.

Wierzę w jednego Boga.

Dawniej śmierć była mi zawsze tylko kimś z szerszego towarzystwa. Teraz zasiada ze mną do jednego stołu: muszę się z nią zaprzyjaźnić.

Nic się nie da zmienić: statystycznie wypada jedna śmierć na jednego człowieka.

Sztuka jak wiara jednego się tylko boi: letniości.

Szczęście jest jak wstawiona szczęka! Pasuje tylko do jednego człowieka. Drugiemu na nic.

Szczęściem jednego człowieka jest drugi człowiek.

Jednego serca! Tak mało, tak mało, jednego serca trzeba mi na ziemi, co by przy moim miłością zadrżało, a byłbym cichym pomiędzy cichemi.

Podobno seks jest to maksimum radości bez jednego uśmiechu.

Przyjaźń jednego roztropnego człowieka jest bardziej wartościowa niż przyjaźń wszystkich głupców.

Kiedy przyjaciel znajduje coś ciekawego na targu i okazuje się, że może to okazyjnie - dwa w cenie jednego - nabyć, kupuje myśląc, że tobie pewnie też się przyda. I, o dziwo, przydaje się.

Dobro i prawda są dla wszystkich ludzi te same - natomiast przyjemne jest dla jednego to, dla drugiego owo.

Dyktatura to państwo, w którym wszyscy boją się jednego, a jeden wszystkich.