Jesteśmy śmiertelni tam, gdzie brak nam miłości: nieśmiertelni tam - gdzie kochamy.

Kobiety to kameleony miłości. My, mężczyźni, jesteśmy dla nich tylko barwą, do której się każdorazowo dopasowują.

Jakimiż próżnymi głupcami jesteśmy my, mężczyźni i jak drogo przychodzi nam potem płacić za te nadużycia.

My mężczyźni jesteśmy tak przyzwyczajeni do dybania zawsze i wszędzie na kobietę, że do młodej i przystojnej żaden z nas nie zbliża się bez ubocznej myśli.

Jesteśmy tym, czym są role, jakie odgrywamy, więc powinniśmy starannie dobierać role.

Jesteśmy w stanie przełknąć każde kłamstwo, jakim nas karmią, ale prawdy zażywamy w małych dawkach, bo bywa gorzka.

Odpowiedzialni jesteśmy za wszystkie nasze czyny, również za te nie popełnione.

Odpowiedzialni jesteśmy za wszystkie nasze czyny, również za te nie popełnione.

Wszyscy jesteśmy robakami, ale wolno mi chyba wierzyć, że jestem robaczkiem świętojańskim.

Jesteśmy tym, co o sobie myślimy. Wszystko, czym jesteśmy, wynika z naszych myśli. Naszymi myślami tworzymy świat.

Im bliżsi jesteśmy chwili szczęścia, tym bardziej niepokoi nas jego ułuda.

Brakujące ogniwo między małpą a człowiekiem cywilizowanym, to właśnie jesteśmy my!

Jesteśmy niewolnikami wskazówek zegara, więźniami kalendarzy, gońcami kont bankowych.

Czasami nawet, gdy przegrywmy, jesteśmy wygrani, czasami, gdy wygrywamy, jesteśmy przegrani. Między piekłem a niebem.

Co za bzdura, że cierpienie wzbogaca. Znacznie więcej uczymy się kiedy jesteśmy szczęśliwi.