Każdy mężczyzna nosi w sobie swój typ kobiecego uroku, który jest miarą wrażenia, jakie dana kobieta na nim wywarła.

Mężczyznę można nauczyć mądrości, kobieta musi się z nią urodzić.

Mężczyzna, który prawi morały, jest zwykle hipokrytą, a kobieta, która to czyni, jest zawsze brzydka.

Mężczyzna prędzej przedsięweźmie ofiarę, kobieta ją łatwiej poniesie.

Mężczyzna ani w połowie nie potrafi tak kłamać i przysięgać jak kobieta.

Nieprawdą jest, że kobieta jest obłudną komediantką. Mężczyzna stokroć zręczniej maskuje swoje myśli i uczucia.

Mężczyzna, gdy nie ma nic do powiedzenia - milczy. Kobieta śmieje się.

Nawet jej niestałość i jej kaprysy równoważą zawsze powagę i nazbyt rozsądną stałość mężczyzny, przejmując wszakże od niego nieco tych cech. Tak więc wady jednej płci i nadużycia drugiej kompensują się nawzajem. W porządku naturalnym mężczyzna bez kobiety i kobieta bez mężczyzny są istotami niedoskonałymi. Ale im więcej jest kontrastu w ich charakterach, tym więcej jest w ich związku harmonii.

Lustro służy tylko próżności mężczyzny; kobieta potrzebuje go, by upewnić się o swej osobowości.

Mężczyzna ma tyle lat, na ile się czuje, kobieta tyle, na ile wygląda.

Mężczyzna toleruje małżeństwo z miłości do kobiety. Kobieta toleruje męża z miłości do małżeństwa.

Mężczyzna kieruje się w życiu zasadami, kobieta tylko uczuciem, jakie ją w danej chwili ogarnia.

Każdy mężczyzna uważa siebie za znakomitego aktora, który powinien mieć szersze audytorium — jedna kobieta mu nie wystarcza.

Mężczyzna myśli: lepiej dzisiaj niż jutro. Kobieta myśli: lepiej dzisiaj i jutro.

Mężczyzna, któremu się powiodło, to ten, co zarabia więcej, niż może wydać jego żona. Kobieta, której się powiodło, to taka, która znalazła takiego męża.