Przyjaciel jest tą osobą, którą przyjemnie jest ci zobaczyć w drzwiach, kiedy całą twarz masz w pryszczach, straszny katar i gorączkę. Możesz mówić: "Lepiej nie wchodź", ale masz nadzieję, że powie: "Nonsens. Wracaj do łóżka. Nastawię wodę na herbatę".
Nie ma chyba prawdy, która by w niektórych umysłach ograniczonych nie stała się błędem.
Jedyna rzecz, którą warto posiąść to prawda, jest bardziej przejmująca od miłości, bardziej radosna i roznamiętniająca. Nie zawiedzie nigdy, gdy wszystko inne zawodzi.
Człowiek zaczyna być człowiekiem wtedy, gdy przestaje jęczeć i przeklinać aby zacząć szukać prawdy, która rządzi jego życiem.
Tylko ta praca daje siły, która i sił wymaga.
Nie można uciec od pracy, która jest powołaniem.
Niczego, niczego na świecie nie można przyrównać do radości płynącej z pracy, która się toczy po myśli.
Praca uczyniła z nas tę siłę, która jednoczy wszystkich pracujących.
Nie ma pracy, która nie zawierałaby w sobie radości, tajemnic i zachęty.
My w Polsce nie znamy pojęcia pokoju za wszelką cenę. Jest jedyna tylko rzecz w życiu ludzi, narodów i państw, która jest bezcenna: tą rzeczą jest honor.
Myślę, że kolektywizacja była krokiem fałszywym, nieudanym, i że do tego błędu nie wolno się było przyznać. Aby ukryć to niepowodzenie, musiano za pomocą wszelkich środków zastraszenia oduczyć ludzi samodzielnego myślenia, zmusić ich, by widzieli rzeczy nie istniejące i udowadniali nieprawdziwe teorie. Stąd bezprzykładne okrucieństwo jeżowszczyzny, ogłoszenie konstytucji, która nigdy nie miała być przestrzegana, wprowadzenie wyborów nie dających możliwości wyboru.
Idea polityczna, która nie prowadzi do katastrofy nigdy nie jest popularna.
Pokój nosimy jak szatę, która z przodu cerujemy, podczas gdy z tyłu się rozłazi.
Pokora otwiera spojrzenie duchowe na wszystkie wartości świata. Ona, która zakłada, że nie ma zasługi, a wszystko jest darem i cudem, powoduje, że człowiek wszystko zdobywa. Pokorny - staje się natychmiast duchowym bogaczem.
Pieniądz jest wart tyle, ile warta jest ręka, która go trzyma.