Sukces oznacza coś dla ludzi, którzy go jeszcze nie osiągnęli. Dla innych jest to puste słowo...

Niektórzy ludzie tylko dlatego się nie starzeją, bo nigdy nie byli młodzi.

Samotność jest przyjemnością dla tych, którzy jej pragną i męką dla tych, co są do niej zmuszeni.

Kontrowersiści* bronią panującej religii z tej tylko racji, że jest panująca; zwalczają tych, którzy ją atakują, z tej tylko racji, że ją atakują.

Egzorcyzmy pomagają tylko tym, którzy wierzą w złego ducha.

Skądinąd ci, którzy głoszą religię, sami ulegają złudzeniom. Pragnienie nawracania każe im wierzyć, że rzeczywiście kogoś nawrócili.

...inną rzeczą jest powinne przywiązanie do religii, a inną zapał w jej szerzeniu, ... można ją kochać i wyznawać, a niekoniecznie nienawidzić i tępić tych, którzy jej nie wyznają.

Błogosławieni, którzy umieją śmiać z samych siebie: nie przestaną nigdy się bawić.

Mało jest ludzi, którzy będąc w kłopocie o przedmiot do rozmowy, nie wydaliby najważniejszych tajemnic przyjaciół.

Przyjaciele nie tylko żyją w harmonii, jak mawiają niektórzy, lecz współtworzą melodię.

Najpiękniejsza przyjaźń istnieje między ludźmi, którzy wiele od drugich oczekują, ale nigdy nie żądają.

My, którzy mamy przyjaciół, jesteśmy otuleni życzliwością, bezpieczni wobec zimnego ogromu przestrzeni.

Przyjaciele to nasi najbliżsi, którzy dobrze wiedzą, co dla nas znaczy życie; którzy czują do nas to, co sami czujemy do siebie; którzy są z nami w tryumfie i klęsce; którzy uwalniają nas od smutku naszej samotności.

Kłopoty są sitem, przez które przesiewamy naszych znajomych. Ci, którzy są za duzi, żeby przejść przez to sito, są naszymi przyjaciółmi.

Przesądy są wstydliwym wybiegiem ludzi, którzy o wiele bardziej woleliby wierzyć.