Nadzieja matką głupich? Przeciwnie, nadzieja to matka tych, którzy nie boją się rzucać myśli w daleką przyszłość.

Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej. Ci, co żyją miłością, widzą głębiej. Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.

Myślę, że prawdziwym "dziedzictwem" po śmierci ukochanej osoby jest większa odpowiedzialność. Czy odchodzący, nie zostawia swoich rzeczy, by mogli je kontynuować ci, którzy byli mu bliscy?

Muszą być ludzie, którzy maja odwagę mówić swobodnie.

Jakoby też rok bez wiosny mieć chcieli, którzy chcą, żeby młodzi nie szaleli.

Muszą istnieć również tacy ludzie, którzy modlą się za tych, co nie modlą się wcale.

Jakoby też rok bez wiosny mieć chcieli, którzy chcą, żeby młodzi nie szaleli.

Istnieją ludzie, którzy odnajdują swoją młodość dopiero u schyłku życia.

Ci, którzy żyją nadzieją, widzą dalej. Ci, co żyją miłością, widzą głębiej. Ci, co żyją wiarą, widzą wszystko w innym świetle.

Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają i muszą się spotykać aby się ominąć, bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze piszą do siebie listy gorące i zimne rozchodzą się jak w śmiech porzucone kwiaty by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało.

Ci, którzy są wierni, znają rozkosze miłości; niewierni znają tragedie miłości.

Ci, którzy prawdziwie kochają, nigdy się nie starzeją. Mogą umrzeć ze starości, ale umierają młodzi.

Ci, którzy zbyt wiele oczekują od miłości, nie umieją kochać.

Biada ludziom, którzy się miłością nasycą.

Gdybyśmy kochali tych jedynie, którzy nigdy nie upadną, to byłaby sprawiedliwość tylko, a przecież ponad sprawiedliwością góruje miłość. Uznajemy najlepszych, ale indywidualnym uczuciem kochamy tych dopiero, dla których w naszej duszy jest wsparcie na wszelką słabość, uzupełnienie na wszelki niedostatek.