Świat współczesnej to świat, w którym wydaje się miliardy na to, by ludzie kupowali rzeczy, na które nie mają pieniędzy i których wcale nie potrzebują.
Jeżeli wszystkie światy krążą w swojej przestrzeni w takim rządku, że jeden drugiego nie uszkadza, wnieść wypada, i ludzie przyjdą do tego przez uporządkowanie swoich uczt i swoich rozmyślań.
Najniebezpieczniejszy światopogląd mają ludzie, którzy nigdy nie przyglądali się światu.
Ludzie po śmierci są jak książki: przeczytawszy je całe, znajdujemy w końcu tylko omyłki drukarskie.
Jeśli ludzie nie boją się umierać nie ma sensu straszyć ich śmiercią.
Niektórzy ludzie tak bardzo boją się śmierci, że nigdy nie zaczynają żyć naprawdę.
Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.
Dziwne, że ludzie mogą myśleć o śmierci, kiedy jest tyle do zrobienia w życiu.
Ludzie umierają i nie są szczęśliwi.
Śmiać się prawdziwie umieją tylko ludzie poważni.
Jedynym pięknem w sztuce jest życie ludzkie. Sztuka rośnie, kiedy rosną ludzie, i ginie, gdy oni giną.
W literaturze coś się jednak zmienia. Ludzie, którzy dziś piszą bestsellery, przed dwudziestu laty siedzieliby w więzieniu.
Malarz nie maluje tego, co widział, lecz to, co ludzie będą oglądali.
Ludzie czasem muszą odpocząć od szczęścia.
Nie dopuść do tego, by ludzie po spotkaniu z tobą nie odchodzili choć trochę szczęśliwsi.