Najważniejsze wyprawy w życiu to wychodzenie ludziom naprzeciw.

Władza imponuje tylko małym ludziom.

Człowiek dopiero wtedy jest szczęśliwy, gdy może służyć, a nie wtedy, gdy musi władać. Władza imponuje tylko małym ludziom, którzy jej pragną, by nadrobić swoją małość. Człowiek naprawdę wielki, nawet gdy włada, jest sługą.

Żądza wiedzy, wspólna wszystkim ludziom jest chorobą, której nie można uleczyć, ponieważ ciekawość wzrasta wraz z wiedzą.

Gdy widzimy, co ludzie wyprawiają z Kościołem, z Chrystusem żyjącym w Eucharystii, ze Mszą świętą, Ewangelią, Krzyżem, mówimy, że Bóg był bardzo odważny, powierzając to wszystko ludziom.

Zdolność człowieka do dawania siebie innym ludziom jest poezją w prozie życia.

Pozwólmy ludziom być szczęśliwymi według ich własnego uznania.

Trochę sukcesu przydaje się nawet ludziom najmniej dbającym o sławę.

Sławnym jest się wtedy, gdy jest się znanym ludziom, których - dzięki Bogu - nie zna się osobiście.

Być może powinienem stworzyć nową religię, która pomogłaby ludziom wyzwolić się z ograniczeń fizycznych i psychicznych i poczuć się bardziej wartościowymi, zamiast wpajać im od dzieciństwa poczucie winy i obarczać brzemieniem grzechu pierworodnego. Religia również nie powinna być narzucana komukolwiek, żadnej grupie ludzi.

Wielu ludziom wydaje się, że myślą, podczas gdy zmieniąją jedynie przesądy.

Bo to ludziom rzecz takowa, chociaż widzisz, iż już kona, gdy kto o pieniądzach mówi, wnet podniesie każdy głowy.

I znowu człowiek wydaje pieniądze, których nie ma, na rzeczy, których nie potrzebuje, by imponować ludziom, których nie lubi.

Młodym ludziom zdaje się, że pieniądze są najważniejszą rzeczą w życiu. Gdy się zestarzeją, są już tego pewni.

Nadzieja: Najmilsza ludziom nadzieja.