Moc w sensie dominacji jest perwersją ludzkiej potencji, tak samo jak sadyzm seksualny jest perwersją — miłości płciowej.

Prawa ludzkie, mające mówić do rozumu, powinny dawać nakazy, a nie rady; religia, mająca przemawiać do serca, musi dawać wiele rad, a mało nakazów.

Religia poniżyła pojęcie "człowieka" - jej krańcową konsekwencją jest, że wszystko dobre, wielkie, prawdziwe nie jest ludzkie, tylko darem łaski.

Zarówno najpiękniejsze, jak i najstraszniejsze skłonności ludzkie nie są składnikami utrwalonej biologicznie natury ludzkiej, ale wynikiem tego społecznego procesu, który tworzy człowiek.

Uśmiech jest jak słońce, które spędza chłód z ludzkiej twarzy.

Przypadek jest nie tylko wypadkową nieobliczalnych, ważnych sił żyjących poza człowiekiem, on także ściąga dookoła siebie siły tkwiące w samym człowieku, staje się odczynnikiem natury ludzkiej i demaskuje ją lub apoteozuje.

Prawdziwa przyjaźń to doskonała harmonia tego, co ludzkie, z tym, co boskie.

Znajomość ludzkiej natury powinna być początkiem i końcem wykształcenia każdego polityka.

Książka jest prawdziwym symbolem pokoju, bardziej niż jakikolwiek z tych, który upragnionemu ideałowi towarzyszy w wyobraźni ludzkiej.

Nic co ludzkie nie jest wolne od trosk.

Właściwe jest ludzkiej naturze nienawidzić tego, kogo się skrzywdziło.

Nauka jest najlepszą drogą do tego, żeby ducha ludzkiego uczynić heroicznym.

Ciała ludzkie kochają się częściej niż dusze.

Dzięki miłości człowiek może rozwiązać generalny problem ludzkiego istnienia - przezwyciężyć uczucie osamotnienia.

Mogą istnieć nawet takie stany, w których dusza męska kobietą wprost pogardza, a zwierzę ludzkie tęskni do niej.