Nauczycielom należy się większy szacunek niż rodzicom, podczas gdy ci drudzy dają tylko życie, pierwsi uczą, jak dobrze żyć.

Dzieci to urodzeni tmitatorzy, świetnie udający rodziców, z wyjątkiem chwil, kiedy ci próbują nauczyć je dobrych manier.

Dziecko może nauczyć dorosłych trzech rzeczy: cieszyć się bez powodu, być ciągle czymś zajętym i domagać się ze wszystkich sił, tego czego się pragnie.

Człowiek nie może niczego nauczyć drugiego człowieka. Może mu tylko dopomóc wyszukać prawdę we własnym sercu, jeżeli ją posiada.

Człowiek jest uczuciem, cierpienie jest jego nauczycielem.

Czas jest najlepszym nauczycielem, ale nieczęsto ma dobrych uczniów.

Najlepszym nauczycielem jest czas.

Czas to dobry nauczyciel. Szkoda tylko, że uśmierca swoich uczniów.

Czas jest: szansą, lekarzem, nadzieją, postępem, myślą, działaniem, pieniądzem, nauczycielem. . . i czymś, co jest nie do odrobienia.

Czas to wielki nauczyciel; niestety, zabija wszystkich swoich uczniów.

Czas goi wszelkie rany. Czas zawsze prawdę ujawni. Najlepszym nauczycielem jest czas.

Nauczmy się żyć z zegarkiem w ręku. Podobno szczęśliwi czasu nie liczą. Ale w pewnych sytuacjach może to bardzo komplikować życie. A po co?

Czas to najlepsza cenzura, a cierpliwość - najdoskonalszy nauczyciel.

Czym jest miłość, czym jest przyjaźń? Hej, nauczyciele, Dajcie ich określenie zwięzłe, a soczyste.

Młodości Bóg folguje, błędy starych karze zaraz, bo mieli czas nauczyć się.