Jeśli człowiek obiecuje ci niebo na ziemi - bądź sceptykiem.
Konserwatysta winien być tym, który potrafi przetrwać wieki w oczekiwaniu nagłych narodu zmartwychwstań i lata tęsknić do górnej pobudki zwycięstwa; stać przy na pół zdeptanych już sztandarach i prężyć drzewca ich w niebo z ostatecznego zdawałoby się upadku, umieć jednodniowym zwycięzcom rzucić się dla światła.
Każdy na ziemi ma takie niebo, czyściec i piekło, na jakie zasługuje.
Bez Ciebie, jak bez uśmiechu, niebo pochmurnieje.
Jeśli chcesz ucałować niebo - to lepiej naucz się klękać.
Ludzie przychodzą i odchodzą, a ty nie przywiązujesz do tego większej wagi. Lecz kiedy przychodzi przyjaciel, w twoim życiu wschodzi słońce, powietrze staje się rześkie, kwiaty zakwitają, niebo się rozjaśnia, a noc staje się głębsza. Cała ziemia się ożywia i nawet ptaki śpiewają radośniej.
Prawda jest niczym niebo, a domniemanie jak chmury.
Konserwatysta winien być tym, który potrafi przetrwać wieki w oczekiwaniu nagłych narodu zmartwychwstań i lata tęsknić do górnej pobudki zwycięstwa; stać przy na pół zdeptanych już sztandarach i prężyć drzewca ich w niebo z ostatecznego zdawałoby się upadku, umieć jednodniowym zwycięzcom rzucić się dla światła.
Dla przewagi wielu uciążlwości życia niebo ofiarowało człowiekowi trzy rzeczy: nadzeję, sen i śmiech.
Muzyka dziurawi niebo.
Bez miłości człowiek jest jak nieboszczyk na wakacjach.
Kiedy się urodziłaś - padało, ale to nie był deszcz, to było niebo, które płakało, bo straciło najpiękniejszą gwiazę.
Niebo samo nie spadnie. Trzeba je osiągnąć. I Pan Bóg sam nie zstąpi, potrzeba Go ściągnąć.
Nasza słabość otworzyła nam niebo, bo sprowadziła na nas miłosierdzie Boga i zyskała nam Jego miłość.