Otóż miłość nie jest niczym innym, jak radością połączoną z ideą przyczyny zewnętrznej, a nienawiść niczym innym, jak smutkiem połączonym z ideą przyczyny zewnętrznej.

Miłość, nienawiść - jeśli w skrajnym stanie, obie są milsze niż umiarkowanie.

Nienawiść przebrana w szaty miłości i wierząca na dodatek szczerze, że jest miłością - oto czym jest socjalizm.

Gdzie nienawiść kują, tam demagog przy miechu, a diabeł przy miocie.

Nienawiścią nie można zajechać daleko. Za daleko można.

W nienawiści jest strach.

Wymuszanie miłości budzi nienawiść.

Nienawiść jest najsubtelniejsza formą gwałtu.

Nie kochaj mocno, bo przyjdzie nienawiść, nie nienawidź mocno, bo przyjdzie miłość.

Jeśli miłość do ludzi nie oznacza schlebiania im, a nienawiść do nich nie oznacza ich krzywdzenia, wówczas, miłość, i nienawiść są czyste.

Fałszywa miłość jest gorsza niż prawdziwa nienawiść.

Gromadzić w sobie miłość oznacza szczęście, gromadzić nienawiść to klęska.

Jest tak wiele miłości, tak różnych, tak pomieszanych z nienawiścią, niechęcią, obowiązkiem, pogardą, że samo słowo miłość niewiele dziś znaczy.

Antytezą miłości nie zawsze jest nienawiść, bywa nią inna miłość.

Jeśli miłość do ludzi nie oznacza schlebiania im, a nienawiść do nich nie oznacza ich krzywdzenia, wówczas, miłość, i nienawiść są czyste.