Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod zakłucający błogi spokój nicości.

Nauka, prawo, budowanie, zaloty, leki — pilności i dostatku potrzebują

Pomyślałem sobie nagle, że gdzieś tam, szalenie daleko, biegnie normalnie nasze życie, że wszyscy mnie prześcigają, zostawiają za sobą, że coś osiągają, zdobywają, idą coraz szybciej naprzód, a ja zostaję z tyłu, nikomu niepotrzebny, opóźniony, zapomniany, bez celu i perspektyw, bez żadnych możliwości i nadziei. To znaczy ogarniał mnie z wolna strach przed osamotnieniem, przed izolacją od wspólnego bytowania, od niepewności i sukcesów dnia codziennego, jednym słowem od tego wszystkiego, co jest sensem naszego życia.

Imperium zbudowane orężem potrzebuje oręża, by się utrzymać przy życiu.

Młode żony starych mężów zawczasu myślą o wyborze tego, który im otrze łzy.

Do zwycięstwa potrzeba nam odwagi, odwagi i jeszcze raz odwagi.

Wolność potrzebna jest tylko jako swoboda od przeszkód w dążeniu do czegoś poza tym.

Naszych współczesnych ustawicznie zżerają dwie namiętności: potrzeba by ktoś prowadził ich za rękę, oraz pragnienie zachowania wolności.

Władcy lubią tylko tych, którzy są im przydatni i tylko tak długo, dopóki ich potrzebują.

Jest już jakoś tak na tym świecie, że niektórzy ludzie wymyślili, powiedzieli, napisali coś przed nami. Nie zawsze były to rzeczy dobre, potrzebne czy też chociażby prawdziwe. Jest już jakoś tak na tym świecie, że niektórzy ludzie nadal coś wymyślają, mówią lub piszą. Więc może należy się z tym zapoznać? Ot, choćby po to, aby stwierdzić czy warto było tracić czas na przeczytanie ich.

Są dwa rodzaje wiedzy: kiedy posiadamy wiedzę w jakimś przedmiocie lub wiemy, gdzie znaleźć potrzebne informacje.

Świat potrzebuje przewodników. Bieg wypadków tego świata wykazuje od czasu do czasu pożałowania godną niedbałość względem tego, co jest słuszne i stosowne.

Światu potrzeba więcej wrażliwych serc i mniej zimnej stali.

Świat współczesnej to świat, w którym wydaje się miliardy na to, by ludzie kupowali rzeczy, na które nie mają pieniędzy i których wcale nie potrzebują.

Tak mało na świecie dobroci, a tyle jej światu potrzeba. Nią życie jak słońcem się świeci, nią ziemia się zbliża do nieba.