Świat dzieli się na dwie grupy ludzi: tych, którzy wierzą w rzeczy niewiarygodne i tych, którzy dokonują rzeczy nieprawdopodobnych.

Świat podobny jest do amatorskiego teatru; więc nieprzyzwoicie jest pchać się w nim do ról pierwszych, a odrzucać podrzędne.

Świat jest podobny do hotelu: jakim kto ekwipażem do nie zajedzie, tak też go szacują i przyjmują.

Im człowiek bardziej staje się podobnym do Boga, tym jest szczęśliwszym. A podobniejszym do Niego jest ten, który ukochał jedną mrówkę, niż ten, który znienawidził cały świat.

Jedną z cech miłości jest krańcowa wrażliwość na widok twarzy podobnych do twarzy ukochanego kobiety, i odkrywanie jej w twarzach nieznanych.

Małżeństwo, jak zdrowie, psuje się z różnych przyczyn, z podobnym skutkiem.

Człowiek robi się podobny do swego losu.

Czas jest podobny rzece, która co lekkie przyniesie, co ciężko na dnie pogrąży.

Czas nie zna przerwy... Jest ciągłością nieuchwytną. Jest podobny do skrzydeł, które nas niosą w przyszłość i przygotowują do przeżywania wieczności, obiecanej nam przez Pana. Czas jest przedsmakiem wieczności.

Bogaty mariaż podobny jest do chrztu, z równą szybkością umywa bowiem wszystko, czym się uprzednio zbrukaliśmy.