Różnica pomiędzy geniuszem a głupotą polega na tym, że geniusz ma granice.

Być rozumnym to największa cnota, a mądrość polega na tym, by mówić prawdę i postępować godnie z naturą, słuchając jej głosu.

Cały kłopot polega na tym, że głupcy są pewni siebie, a mądrzy pełni wątpliwości.

Najwyższa dobroć podobna jest wodzie. Dobroć wody polega na tym, że przynosi ona korzyści dziesiątkom tysięcy rzeczy, mimo że z nikim nie walczy.

Na czym właściwie polega niezadowolenie? Jest ciepło, a mimo to trzęsie cię. Jesteś najedzony, a mimo to głód ci doskwiera. Jesteś kochany, a mimo to szukasz nowych wrażeń. A wszystko to wynika z prostego faktu, że istnieje czas, ten cholerny Czas. Koniec życia nie wydaje się taki odległy, widzisz go wyraźnie niczym linię namalowaną na mecie. Bez przerwy zadajesz sobie pytania: "Czy wszystko już zrobiłem?", "Czy wystarczająco kochałem?", "Czy zjadłem to, co było do zjedzenia?". Wszystko to mówi o największym przekleństwie człowieka, a może też stanowi jego nieprzemijającą chwałę. "Jakie znaczenie miało moje dotychczasowe życie i co jeszcze może ono znaczyć w czasie, który mi pozostał?". Dochodzimy tu do zatrutego przewrotnością sedna pytania: "Czy zapisałem się w Wielkiej Księdze Losu? Co jestem wart?". I nie jest to próżność ani ambicja.

Czas jest sojusznikiem oportunistycznym, na którym polegać nie można, gdyż trzyma stronę silniejszego, z pogardą opuszczając każdego, kto bezczynnie mu się zawierza.

Istota życia polega na dobrym użyciu czasu.

Różnica między Bogiem a historykami, polega głównie na tym, że Bóg nie może zmieniać przeszłości.

Geniusze widza świat z innego punktu widzenia niż pozostali ludzie i na tym polega ich tragedia.