Prawdę trzeba wyrazić prostymi słowami.

Jeżeli zawsze mówisz prawdę, wtedy nigdy nie musisz o niczym pamiętać.

Sobie prawdę rzec - najwspanialsza prawda.

Sobie prawdę rzec — najwspanialsza prawda.

Nauczyciele często są jak szyby: pozwalają widzieć prawdę, ale dzielą od rzeczywistości.

Prawdę umieją ludzie dostrzec tylko w pancerzu pojęć i konwencji. Niektórzy jednak chwytają ją w jej lotniejszej, przedpojęciowej postaci - to artyści.

Tylko straceńcy mówią prawdę. Człowiek, który chce coś osiągnąć powinien prawdę znać, ale broń boże się z nią nie afiszować.

Prawdę zdobywa sią etapami — inaczej przytłoczyłaby nas swą potęgą.

Gdy chcesz opisać prawdę, elegancję pozostaw krawcom.

Lubię znać prawdę, nawet jeśli jest bolesna, sama przyznasz, że lepiej wiedzieć o sobie całą prawdę.

Wiele trzeba rozumu, żeby wiedzieć, kiedy powiedzieć prawdę, a kiedy ją zmilczeć; nie każdą prawdę zawsze można powiedzieć już to ze względu na nas, już to ze względu na innych.

Prawdę swą należy mówić głośno, nie schlebiając ani rzeczom, ani wypadkom, ani stosunkom, ani ideom.

Gdy mówisz prawdę, nie potrzebujesz sobie niczego przypominać.

Prawdę powiedziawszy, ten, kto jest wystarczająco silnie przekonany, by przeciwstawiać się tłumowi, jest raczej wyjątkiem niż zasadą, wyjątkiem podziwianym wieki później, najczęściej jednak wyśmiewanym przez współczesnych.

Dobrze, że prawdę w bawełnę obwijają, bo się nie tak łatwo stłucze.