Człowiek zaczyna być człowiekiem wtedy, gdy przestaje jęczeć i przeklinać aby zacząć szukać prawdy, która rządzi jego życiem.

Według nas Bóg istnieje. Lecz jeśli ktoś w Niego nie wierzy, On mimo to nie przestaje istnieć.

Wiary się nie traci - przestaje tylko niepostrzeżenie formować życie.

Wiara ma to do siebie, że jeszcze po zniknięciu nie przestaje działać.

Religia jest póty religią, póki uznaje się za mądrość najwyższą i póki dla niej samej jej źródła są świętą tajemnicą. Bóstwo jest póty żywym bóstwem, póki nie ujawnimy jego ziemskiego pochodzenia. Żadna religia nie może pogodzić się ze studiującym jej pochodzenie badaczem naukowym, bo żadna nie może pogodzić się ze sprowadzeniem swych bóstw do zjawisk pochodzenia ziemskiego. Bóstwo, któremu udowodniono ziemskie pochodzenie, przestaje być bóstwem.

Ciągła przyjemność przestaje być przyjemnością.

Przyjacielem jest ten, kto wie wszystko o tobie i nie przestaje cię kochać.

Przestajemy kochać siebie, gdy ktoś nas nie kocha.

Człowiek zaczyna być człowiekiem wtedy, gdy przestaje jęczeć i przeklinać aby zacząć szukać prawdy, która rządzi jego życiem.

Jeśli duch nacjonalizmu przedostaje się do literatury, to przestaje to być literatura.

Kiedy rodzi się prawdziwa miłość, własne ja przestaje istnieć i ten, kto kocha goręcej, nie ma już nic więcej do oddania.

Daremnie miłość próbuje objąć to, co przestaje istnieć.

Gdy tylko miłość między nami jest czymś uzgodnionym, pewnym, stygnie jak na twardo, przestaje być miłością.

Kochająca osoba popełnia prawie zawsze ten błąd, że nie czuje, kiedy druga strona przestaje kochać.

Chłopiec staje się mężczyzną, kiedy przestaje prosić ojca o pieniądze, a domaga się pożyczki.