Jestem zdania, i to całkiem poważnie, że nigdy dzieci nie mogą zrobić rodzicom takiego wstydu, jak rodzice dzieciom.

Kobieta rodzi się gwiazdom podległa i kwiatom.

Kobieta stworzona jest do posłuszeństwa; gdy młoda, słucha rodziców i kochanka; gdy stara — spowiednika.

Każdy mężczyzna rodzi się egoistą. Każda kobieta jest złodziejką już z urodzenia.

Jedyna rzecz, o której kobieta nigdy nie zapomina, to data jej urodzin, kiedy się na nią zdecyduje.

Nauczycielom należy się większy szacunek niż rodzicom, podczas gdy ci drudzy dają tylko życie, pierwsi uczą, jak dobrze żyć.

Gdzie człowiek tam i okazja do świadczenia dobrodziejstw.

Dzieci zjawiają się wskutek woli natury i najczęściej rodzice grają później na tych dzieciach, jak na klawiszach, dalszy ciąg swojego życia.

Dzieci to urodzeni tmitatorzy, świetnie udający rodziców, z wyjątkiem chwil, kiedy ci próbują nauczyć je dobrych manier.

Dobro rodzi się wtedy, kiedy ludzie zapominają o sobie.

Biedny brylancik z człowieka, bo w sam płacz jest oprawny; kiedy się rodzi, to on płacze, a kiedy umiera, to za nim płaczą.

Człowiek, który się rodzi, wpada w marzenie, jak się wpada do morza. Jeśli usiłuje się wydostać w powietrze, jak robią niedoświadczeni, topi się. Nie! mówię panu! Jedyny sposób to nieszczęsnemu żywiołowi się poddać i wysiłkami rąk i nóg sprawić, że głębokie, głębokie morze człowieka utrzyma. Więc pan mnie pyta: jak być?

Człowiek jest poddany temu, co tworzy się "między", i nie ma dla niego innej boskości jak tylko ta, która z ludzi się rodzi.

Człowiek jest najbardziej nieudanym zwierzęciem w przyrodzie.

Człowiek dowie się, że nigdy nie umrze dopiero wówczas kiedy zrozumie, że nigdy się nie narodził.