Szczęście w większym stopniu zależy od ogólnej skłonności rozumu i serca do odczuwania szczęścia, jakiego natura ludzka może nam użyczyć, niż od mnogości jakichś szczęśliwych chwil w życiu.

Szczęśliwy człek, co go cudze szkody uczą rozumu.

Jeżeli chcesz zrozumieć słowo szczęście, musisz je pojmować jako zadośćuczynienie, a nie jako cel.

Zrozumieć szczęście to jakby zrozumieć, że grunt, na którym stoisz, nie może być szerszy od dwóch stóp, które go pokrywają.

Szczęśliwe małżeństwo to takie, w którym mąż rozumie każde słowo, którego żona nie wypowiedziała.

Czyny są dobre, jeśli przyczyniają się do szczęścia, złe, jeśli przyczyniają się do czegoś przeciwnego. Przez szczęście rozumie się przyjemność i brak cierpienia, przez nieszczęście - cierpienie i brak przyjemności.

Serce ma swoje racje, których rozum nie zna.

Serce ma swój porządek, rozum ma swój, płynące z zasad i dowodów; serce ma inny.

Dla kobiety seks ma na ogół tylko wtedy prawdziwą wartość, jeśli akt płciowy nie odbywa się w pustce uczuciowej; miłość jest najlepszą nauczycielką. Najwymyślniejsze nawet pozycje przy stosunku nie powodują u kobiety pełnej satysfakcji seksualnej, jeśli nie istnieje aura porozumienia z mężczyzną.

Niedobrze, gdy rozum jest specjalistą od krótkich dystansów.

Rozum i miłość rzadko chodzą w parze.

Rozum jest obecny tylko wówczas, gdy ludzie mówią ze sobą.

Rozumiemy wszystko, dlatego nie możemy niczego zrozumieć.

Rozumny: Rozumny najczęściej korzysta z prawa milczenia.

Rozum jest naszym przewodnikiem, jakże często nie znającym drogi.