Śmierć jest wprawdzie zawsze w pobliżu ludzi, ale nie każdy człowiek jest tuż przy niej.

Piękne życie nie gwarantuje fotogenicznej śmierci.

Śmierć pyta mnie każdego poranka: "na jaką żyjesz miarę?"

Śmierć to nieprzyjemna formalność, ale za to przyjmuje się wszystkich kandydatów.

Dla kochanków śmierć jest nocą poślubną.

Śmierć nie rzuca się na odważnych; staje tylko naprzeciw nich jak zły pies i patrzy zielonymi oczyma: czy nie zmrużą powieki.

Śmierć koi pragnienie nie - wiedzy.

Dawniej śmierć była mi zawsze tylko kimś z szerszego towarzystwa. Teraz zasiada ze mną do jednego stołu: muszę się z nią zaprzyjaźnić.

Dalsza krewna: Czy śmierć to krewna? - życia pytasz się kochanie, tak krewna, ale dalsza, już na ostatnim planie.

Fatum czyni nas niewidzialnymi. Kronika zapowiedzianej śmierci. Warszawa 1997

Śmierć to samotność i wolność ostatnia.

Trzeba wyzwolić się ze strachu bogów i śmierci.

Cokolwiek robisz, pamiętaj o śmierci.

Śmierć jest faktem banalnym, ale jej przeżycie - nigdy.

Rozmyślanie każdego ranka o sensie śmierci uczy nas właściwie cenić nowy dzień - nie za nisko, gdyż jest wspaniałym darem i nie za wysoko, gdyż jeszcze dzisiaj przeminie.