Jesteśmy i nie jesteśmy zarazem - życie jest ciągłą zmianą, jest ciągłym rodzeniem się i śmiercią.

Pragnienie jest połową życia; obojętność jest połową śmierci.

Życie bez celu przytłacza nas. Spełnijmy więc co los nadarzy - lub rogu Śmierci usłuchajmy, w mrok wezwani. Gdy cel nam w życiu nie przyświeca, martwe są oczy udręką los albo pierś zbroczy samobójczy cios.

Tak jak w naszym obecnym życiu miewamy tysiące snów, tak też nasze obecne życie jest jedynie jednym z wielu tysięcy takich istnień, do którego przychodzimy z innego, bardziej rzeczywistego życia i następnie wracamy po śmierci. Nasze życie jest jedynie jednym ze snów tego bardziej rzeczywistego życia i tak już jest nieskończenie aż do ostatniego, najprawdziwszego życia - życia Boga.

Im intensywniejsze życie, tym bliższa linia śmierci.

Jasna świadomość śmierci jest wymiarem radości życia.

Dwie są drogi, jedna droga życia, a druga śmierci i wielka jest różnica między nimi.

Nie wie się nic o życiu, póki się nie zaakceptuje śmierci.

Trzeba nam się przygotować do pierwszej śmierci, niżeli do życia.

Jestem przekonany, że naprawdę istnieje ponowne życie, że życie wyrasta ze śmierci i że istnieją dusze zmarłych.

Wolność... to wybór między pracą a śmiercią głodową.

I kiedy się rozpętała wojna, jej rzeczywiste okropności, realne niebezpieczeństwo i groźba realnej śmierci były dobrodziejstwem w porównaniu z nieludzką tyranią fikcji; przynosiły ulgę, albowiem ograniczały czarnoksięską moc martwej litery.

Wojna — to życie, które nie może istnieć bez śmierci.

Świadomość [śmierci] to trucizna, to środek toksyczny dla osobnika, który stosuje go na samym sobie. Świadomość to światło, bijące na zewnątrz, świadomość oświetla nam drogę, abyśmy się nie potknęli. Świadomość to płonące reflektory pędzącego parowozu. Jeśli spróbujemy zwrócić je światłem do wnętrza, nastąpi katastrofa.

Ludzie po śmierci są jak książki: przeczytawszy je całe, znajdujemy w końcu tylko omyłki drukarskie.