Każdy pragnie żyć długo, ale nikt nie chciałby starości.
W życiu może nas spotkać wiele klęsk i niepowodzeń, ale tylko jedna prawdziwa tragedia: przejście z dzieciństwa do starości bez osiągnięcia dojrzałości.
Żeby zrobić dobry użytek z życia, należałoby mieć w młodości doświadczenie wieku dojrzałego, a w starości wigor młodości.
W młodości nasze szczęście jest nadzieją, w starości - rozpamiętywaniem nadziei młodości.
Strzeżmy się złośliwej starości, która nie umie uśmiechać się do młodego wieku.
Ci, którzy prawdziwie kochają, nigdy się nie starzeją. Mogą umrzeć ze starości, ale umierają młodzi.