Kto kochając nie szuka miłości dla własnych celów, kto jest najbardziej sobą wtedy, gdy jest najgłębiej drugim, czyjej duszy nie skaziła żadna sztuczność i wymuszoność, kto jest dość silny i dość pierwotny, aby oddać się całym sobą; kto na drodze swego życia spotkał takiego człowieka - ten żył naprawdę.

Człowiek nie może uciec przed własnymi osiągnięciami. Nie ma wyboru: musi przyjąć warunki swego własnego życia.

Człowiek winien tyleż wysiłku dać w upraszczanie swego życia, ile go daje w komplikowanie.

Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący. Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadł wszelką wiedzę, i wiarę miał tak wielką, iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał - byłbym niczym. I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, a ciało wystawił na spalenie, lecz miłości bym nie miał, nic mi nie pomoże. Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje /. . . /. .

Szczęśliwym naprawdę bywa ten, kto swego szczęścia nie zawdzięcza szczęściu.

Szczęściem jest poślubić swego najlepszego przyjaciela.

Nacjonalizm to częstokroć wyraz małej wiary w rzeczywiste możliwości swego narodu.

Kochać nie oznacza dawać coś ze swego bogactwa, ale ukazywać innym ich własne bogactwo.

Kochaj bliźniego swego, gdy rodzaju odmiennego.

Domy mogą płonąć, majątki popadać w ruinę, ojcowie wracać z podróży, cesarstwa walić się, choroby pustoszyć miasto, a miłość młodej dziewczyny nie przerywa swego lotu.

Kobiety są całe swe życie dłużne mężczyznom, mężczyźni dłużni są kobietom ze swego życia tylko niektóre chwile.

Mężczyźni odkryli wszystkie ukryte możliwości kobiet przez to jedynie, iż nieustannie żądali. W tym stopniu, w jakim oddawały się nam, osiągały zawsze swoją prawdziwą wielkość. Ponieważ musiały złożyć wszystkie diamenty swego szczęścia i wszystkie perły swego cierpienia w naszym królewskim skarbcu, znalazły swoje prawdziwe bogactwo. Tak więc dla mężczyzn „brać" oznacza w istocie „dawać", a dla kobiety „dawać" znaczy w istocie „zyskiwać".

Kobieta wychodzi ponownie za mąż dlatego, że nienawidziła swego pierwszego męża. Mężczyzna żeni się ponownie dlatego, że uwielbiał swą pierwszą żonę.

Każdy jest twórcą swego losu, ale tylko ludzie sukcesu skłonni są to przyznać.

Postęp jest wykluczony bez zmian, i ci, którzy nie potrafią zmienić swego rozumowania, niczego już nie zmienią.