Trzeba tak żyć, żeby było można mieć szacunek dla samego siebie.
Śmiać się często i serdecznie, zdobyć szacunek ludzi inteligentnych i sympatię dzieci - to znaczy odnieść sukces.
Głęboki szacunek i zaufanie przyjaciela jest przynoszącym najwięcej satysfakcji doświadczeniem życiowym.
Nabożny szacunek, zdumienie i radość kryją się gdzieś na strychu umysłu każdego człowieka i nie trzeba wiele wysiłku, żeby je odkryć. I często Boże Narodzenie zaskakuje nas, czy przychodzi do nas w grudniu, czy pod koniec sierpnia.
By zachować szacunek dla samego siebie, lepiej zniechęcić do siebie ludzi, postępując zgodnie ze swym sumieniem, niż zjednywać ich sobie, robiąc to, co uważamy za niewłaściwe.
Szanuj swój wysiłek. Szacunek dla samego siebie prowadzi do panowania nad sobą. Jeśli osiągniesz jedno i drugie, zyskasz moc autentyczną.
Nauczycielom należy się większy szacunek niż rodzicom, podczas gdy ci drudzy dają tylko życie, pierwsi uczą, jak dobrze żyć.
Nauczycielom należy się większy szacunek niż rodzicom, podczas gdy ci drudzy dają tylko życie, pierwsi uczą, jak dobrze żyć.