Szczęście w życiu nie polega na tym, żeby być kochanym, największym szczęściem jest kochać.
W młodości nasze szczęście jest nadzieją, w starości - rozpamiętywaniem nadziei młodości.
Szczęście to po prostu dobre zdrowie i zła pamięć.
Szczęście nie jest stacją, do której przyjeżdżasz, lecz sposobem podróżowania.
Szczęście to zdolność wykorzystania tego, co zostało ci dane.
Szczęście jest zdrowe dla ciała, ale to troska rozwija siły ducha.
Szczęście pozostaje w stosunku prostym do tego, co daje się w swojej miłości, nie zaś do tego, co się w miłości odbiera.
Jest na ziemi szczęście, ale w poczciwej pracy — nie w obietnicach losu i loterii!
Szczęście w małżeństwie przypomina kaprysy pogody.
Szczęście dlatego tak trudno znaleźć, gdyż znajduje się tam, gdzie się go nikt nie spodziewa.
Zrozumieć szczęście to jakby zrozumieć, że grunt, na którym stoisz, nie może być szerszy od dwóch stóp, które go pokrywają.
Szczęście, podobnie jak koks, jest produktem ubocznym.
Szczęście jest zawsze tam, gdzie je człowiek widzi.
Szczęście składa się ze wspomnień nieszczęść, których zdołaliśmy uniknąć.
Szczęściem jest poślubić swego najlepszego przyjaciela.