Człowiek szczęśliwy jest zbyt zadowolony z teraźniejszości, by oddawać się zanadto rozmyślaniom o przyszłości.

Kto kłopocze się tym co było, traci teraźniejszość i ryzykuje przyszłość.

Kto chce zatroszczyć się o przyszłość, ten przeszłość z pokorą, teraźniejszość zaś z nieufnością przyjmować musi.

Teraźniejszość jest to poseł wysłany od tego, co już zniknęło po to, co jeszcze ma zniknąć; jest to dziecko wspomnienia a karmicielka nadziei.

Nadzieja nie przywiązuje się do teraźniejszości, wybiega naprzód, by dotrzeć do celu.

Istotą miłości jest teraźniejszość.

Intuicja ogłada teraźniejszość.

Człowiek jest: dla przeszłości - historykiem, dla przyszłości - poetą, dla teraźniejszości - komediantem.

Człowiek szczęśliwy jest zbyt zadowolony z teraźniejszości, by oddawać się zanadto rozmyślaniom o przyszłości.

Czas jest złudzeniem teraźniejszości, nie ma go, za nią wyszedłszy.