Zazdrość to uczucie, które potrafi rozchwiać nasze serce o wiele gwałtowniej niż miłość.
Szczęście: miłe uczucie, wyrastające z obserwacji niedoli innych.
Przyjaźń może oznaczać bycie razem, pisanie listów lub rozmowy telefoniczne. Może być wiotka, ulotna, trwała i silna, może trwać całe życie lub tydzień. Może zostawić nas z uczuciem goryczy albo zostać w pamięci jak ciepły, jasny klejnot. Nic nie zastąpi przyjaźni - ani pieniądze, ani władza, uroda, dobrobyt, ani sława.
Nienawiść: uczucie powstające przy okazji zetknięcia się z objawami wyższości innych.
Dziwne uczucie ta miłość - nie może się zrodzić bez szacunku, a jednak go przeżywa.
Jeżeli miłość twoja nie ma żadnych szans, powinieneś zamilknąć. Bo nie należy mieszać miłości z niewolnictwem serca. Miłość, która prosi, jest piękna, ale ta, która błaga, jest uczuciem lokajskim.
Gdybyśmy kochali tych jedynie, którzy nigdy nie upadną, to byłaby sprawiedliwość tylko, a przecież ponad sprawiedliwością góruje miłość. Uznajemy najlepszych, ale indywidualnym uczuciem kochamy tych dopiero, dla których w naszej duszy jest wsparcie na wszelką słabość, uzupełnienie na wszelki niedostatek.
Dzięki miłości człowiek może rozwiązać generalny problem ludzkiego istnienia - przezwyciężyć uczucie osamotnienia.
Mężczyzna kieruje się w życiu zasadami, kobieta tylko uczuciem, jakie ją w danej chwili ogarnia.
Gdy w kobiecie uczucie miłości zgasło, nic by dobrego sprawić nie mogła: jak ów żeglarz, który okrętowi biegu dać nie może, kiedy zni-kąd wiatry nie wieją.
Kobieta rządzi się uczuciem i kaprysem.
Kobieta może być przyjaciółką mężczyzny, lecz by uczucie to trwało, niezbędne jest wesprzeć je odrobiną fizycznej antypatii.
Człowiek jest uczuciem, cierpienie jest jego nauczycielem.
Ból może być przyczyną cierpienia, ale nie jest cierpieniem. Cierpienie jest bowiem uczuciem i wrażeniem.