Nikt nie żyje samotnie i nikt samotnie nie umiera.
Najdroższą dla człowieka rzeczą jest życie. Dane jest raz człowiekowi i trzeba przeżyć je tak, aby nie płonąć ze wstydu za lata przeżyte bez celu..., aby można było powiedzieć umierając: całe życie, wszystkie siły oddałem rzeczy najpiękniejszej na świecie — walce o wyzwolenie ludzkości.
Nie żyjemy, aby umierać, ale umieramy, aby żyć wiecznie.
Jeśli w ogóle istnieje jakiś plan we wszechświecie, jeśli w życiu ludzkim jest pewien system, to na pewno da się je odszukać w tych żywotach tak niespodziewanie przeciętych. Albo żyjemy z przypadku i umieramy z przypadku, albo żyjemy według planu i umieramy według planu.
Ja nie umieram, ja wstępuję do życia.
Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.
Czy nauczyć się umierać znaczy to samo co nauczyć się przestać żyć?
Człowiek umiera zawsze na końcu swojego życia.
Zazdrość rodzi się zawsze z miłości, ale nie zawsze z nią umiera.
Ja nie umieram, ja wstępuję do życia.
Kiedy gaśnie wiara - Bóg umiera i staje się bezużyteczny.
Przychodząc na świat płaczemy. Inni się śmieją. Umierając śmiejmy się, niech płaczą inni.
Majestat śmierci jest taki, że ten, kto dobrowolnie umiera za coś, ma zawsze rację.
Jeśli ludzie nie boją się umierać nie ma sensu straszyć ich śmiercią.
Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.