Jaki jest sens ludzkiego życia? Każda odpowiedź na to pytanie wiąże się z religią. Można więc spytać, czy w ogóle warto je zadawać? Odpowiadam, że człowiek, który uważa życie swoje i innych istot ludzkich za bezsensowne, jest nie tylko nieszczęśliwy, ale właściwie nie zasługuje na życie.
Głupim jest człowiek, który uważa, że szczęście jest jakimś rzeczywistym stanem rzeczy. Ono jest jego własnym co do tego złudzeniem.
Czy życie jest dobrem, które do nas należy? Uważam, że tak, ale to dobro jest nam dane pod warunkami, co do których można się pomylić.
Wolność to dobra rzecz, dlatego trzeba bardzo uważać, ażeby nikt nie brał jej sobie za wiele.
W naszej epoce, epoce potęgi atomowej, byłoby nonsensem uważać wojnę za odpowiedni środek przywrócenia naruszonych praw.
Człowieku, świat stoi przed tobą otworem, więc uważaj byś zeń nie wyleciał.
Byle podmuch wiatru może zgasić lampę - trzeba dobrze uważać.
Jeśli chciałoby się być tylko szczęśliwym, cel osiągnie się szybko, jednak chciałoby się być szczęśliwszym niż inni. A to trudne, ponieważ zwykle uważamy ich za szczęśliwszych, niż są w rzeczywistości.
Człowiek dopiero zauważa szczęście, jeśli je straci!
... dzieje pełne są wojen religijnych, ale jeśli dobrze zważyć, nie różność religii wydała te wojny, ale duch nietolerancji, ożywiający wiarę, która uważała się za panując.
Kiedy podskakujesz z radości, to uważaj, aby ci kto spod nóg ziemi nie usuną.
Zawsze uważałam, że wypływające z przyjaźni korzyści, ulgi i wygody polegają na tym, że nie potrzeba nic wyjaśniać.
Miał rację pewien Francuz zauważając: "Jakże słodka jest samotność!" Ale chciałbym mieć przyjaciela, któremu mógłbym to powiedzieć!
Jedynymi twoimi dobrymi nauczycielami są kochający cię przyjaciele. To oni uważają, że jesteś interesujący i niezastąpiony.
Jeśli uważacie, że pieniądze szczęścia nie dają, to mi je oddajcie.