Gdy człowiek chce być Bogiem, zabija w sobie człowieka i nie zmieniając się w Boga - staje się zwierzęciem.

Wierzę w poezje, miłość, śmierć, dlatego właśnie wierzę w nieśmiertelność.

Wierzę w Boga, ale czy wierzę Bogu?

Wierzę w jednego Boga.

Nie ma wiary bez miłości. Wiara bez miłości przeobraża się w jakieś wierzenia.

Wierzę, że życie warte jest, aby je przeżyć. Twoja wiara pomoże ci uczynić je pełnym wartości.

Wierzę, aby zrozumieć.

Wierzę w Boga, Mozarta i Beethovena.

Wierzę w przyjaźń od pierwszego spotkania.

Sztuki piękne są po to, żeby wychować i wykształcić człowieka jako człowieka, żeby niepostrzeżenie u wszystkich i w sposób jak najbardziej łagodny i skuteczny usunąć, odrzucić od siebie i społeczeństwa to, co jest w nim zwierzęce, — w przeciwnym razie są one tandetą.

Wierzę w przyjaźń od pierwszego spotkania.

Co jednoczyło epokę, co sprawiło, że wiek dziewiętnasty stał się jednym rozdziałem historii? Narodziny myśli socjalistycznej. Wybuchały rewolucje, ofiarni młodzi ludzie walczyli na barykadach. Publicyści łamali sobie głowy, jak okiełznać zwierzęcy bezwstyd pieniądza, podźwignąć i obronić godność ludzką biedaka. Pojawił się marksizm. Wskazał korzenie zła i środki lecznicze. Stał się potężną siłą stulecia. Stolicą.

Człowiek jest z natury zwierzęciem politycznym.

Mogą istnieć nawet takie stany, w których dusza męska kobietą wprost pogardza, a zwierzę ludzkie tęskni do niej.

Mężczyzna to zwierzę domowe, które, traktowane należycie, potrafi nauczyć się wielu pożytecznych rzeczy.