Żądza życia nie ma granic, prawo do życia też nie ma granic.

Mamy dwa wyrazy: swoboda i wolność. Swoboda, zda mi się, oznacza posiadanie - rozporządzam swą osobą. W wolności mamy pierwiastek woli, a więc czynu zrodzonego z dążenia.

Władza, która chce zarządzać wszystkim dziwi się, gdy pociągają ją do odpowiedzialności za wszystko.

Można znaleźć władcę rządzącego despotycznie i po wojskowemu tak w osobie małego księcia panującego w jednym mieście, jak i w panu rozległego cesarstwa.

Żądza wiedzy, wspólna wszystkim ludziom jest chorobą, której nie można uleczyć, ponieważ ciekawość wzrasta wraz z wiedzą.

Jak piękne pogrzeby urządza czasem społeczeństwo tym, których zabiło.

Koła rządzące Polski chełpiły się "trwałością" państwa i "potęgą" armii. Okazało się, że wystarczyło krótkie natarcie wojsk niemieckich, a następnie Armii Czerwonej, by nic nie pozostało po tym bękarcie traktatu wersalskiego, żyjącym z ucisku niepolskich narodowości.

Żądza pieniądza wzrasta w miarę wzrostu jego samego.

Lepiej cierpieć czasem zło, niż je wyrządzać; i być czasem nawet oszukanym, niż być niegodnym zaufania.

Nikogo nie zmusza się do zawarcia małżeństwa, ale każdego, kto zawarł małżeństwo, należy zmuszać do posłuszeństwa wobec praw rządzących małżeństwem.

Jeśli kobieta pragnie wyjść za mąż, to przede wszystkim dlatego, by miała komu urządzać sceny.

Człowiek winien sam siebie upominać, nie nienawidzić. Nienawiść do samego siebie to egocentryzm. A nie znosić swoich ułomności to żądza wyniesienia się i przodowania.