Czym jest słońce dla ziemi, tym miłość dla duszy.
Kocha się ludzi, tak jak rolnik kocha ziemię: za to, co się w nich włożyło; nie tyle za dobro doznane, ile za dobro, które myśmy im wyświadczyli.
Jedyną prawdziwą radość na ziemi osiąga się przez wydostanie się z więzienia naszego samolubnego "ja" i połączenie się przez miłość z Życiem.
Najcenniejszym przysmakiem dla wybrednych moralistów jest piękne i wonne ciało głupiej kobiety. Rozum, według nich, to gorycz w tym najsłodszym z owoców ziemi.
Kto wspina się na palce, nie stoi mocno na ziemi.
Prawdziwi filozofowie są niczym słonie, które nigdy nie stąpną drugą nogą, zanim pierwsza na ziemi mocno nie stanie.
Dobrą modlitwą możemy rozkazywać niebu i ziemi.
Człowiek ma w sobie milczenie morza, zgiełk ziemi i muzykę powietrza.
Człowiek Boży musi chodzić po ziemi, bo przez ziemię idzie się do nieba.
Człowiek, który stoi twardo obiema nogami na ziemi... nie może zdjąć spodni
Człowiek na ziemi jest celem dla ukrytych strzelców.
Człowiek może i powinien całym sercem cieszyć się swoim życiem. Jest ono przecież dobrym, Bożym darem, który stał się jego udziałem. Lecz trzeba pomyśleć także o tym, że nie mamy tutaj stałego miejsca i że wszelka wspaniałość tej ziemi, szczególnie bogactwo i sława, są przemijające.
Czym dla ptaka są skrzydła, tym dla człowieka przyjaźń: wznosi go ponad proch ziemi.
Szatan przechytrzył Boga - przebywa częściej na ziemi.
Nie ma na ziemi nic, co by nie ujawniało albo niemocy człowieka bez Boga, albo potęgi człowieka z Bogiem.