Wierzyć znaczy nie tylko wznosić oczy do Boga i uwielbiać Go; trzeba jeszcze umieć patrzeć na ziemię ludzkimi oczami Chrystusa.

Śmierć, kiedy śpisz przychodzi. A śnić będziesz, ze wcale nie trzeba oddychać, że cisza bez oddechu to niezła muzyka, jesteś mały jak iskra i gaśniesz do taktu. Śmierć tylko taka. Bólu więcej miałeś trzymając różę w ręce i większe czułeś przerażenie widząc, że płatek spadł na ziemię. Świat tylko taki. Tylko tak żyć. I umierać tylko tyle. A wszystko inne - jest jak Bach chwilowo grany na pile.

Poezja przyszła z nieszczęściem na ziemię.

Gdyby ludzie kochali pracę, ciągle jeszcze oraliby ziemię zakrzywionym kijem i nosili ciężary na plecach.

Kocha się ludzi, tak jak rolnik kocha ziemię: za to, co się w nich włożyło; nie tyle za dobro doznane, ile za dobro, które myśmy im wyświadczyli.

Człowiek Boży musi chodzić po ziemi, bo przez ziemię idzie się do nieba.