Dla kobiety, jak powiedzieliśmy, umiejętne rozwijanie zainteresowań w dzieciństwie ma szczególne znaczenie. Właśnie ze względu na jej właściwości biologiczne. W razie braku zainteresowań, kobieta nie tylko ciężej znosi okres przekwitania, ale i starość; nuda, jaka towarzyszy człowiekowi nie mającemu o co prócz spraw codziennych zaczepić myśli, sprzyja rozmaitym wypaczeniom psychicznym.
Można przeżyć życie w sposób tak pełny, iż pod koniec jesteś gotów na śmierć, gdyż nie zostaje ci nic innego do roboty.
Pomyślałem sobie nagle, że gdzieś tam, szalenie daleko, biegnie normalnie nasze życie, że wszyscy mnie prześcigają, zostawiają za sobą, że coś osiągają, zdobywają, idą coraz szybciej naprzód, a ja zostaję z tyłu, nikomu niepotrzebny, opóźniony, zapomniany, bez celu i perspektyw, bez żadnych możliwości i nadziei. To znaczy ogarniał mnie z wolna strach przed osamotnieniem, przed izolacją od wspólnego bytowania, od niepewności i sukcesów dnia codziennego, jednym słowem od tego wszystkiego, co jest sensem naszego życia.
Gdy już żadnemu słowu zaufać nie można, bo słowa okazały się kłamliwe - pozostaje jeszcze Słowo Ewangelii.
Szczęście pozostaje w stosunku prostym do tego, co daje się w swojej miłości, nie zaś do tego, co się w miłości odbiera.
Najlepszym przyjacielem człowieka jest samotność - gdy wszyscy odejdą, ona jedna zostaje.
Serca kobiece pragną miłości bardziej niż męskie, ale honor powściąga pożądanie. Miłość pozostaje koroną szlachetnej kobiety. Powiadają, jedna noc rozbroi niechęć kobiety do łoża mężczyzny.
Przyjaźń nie jest czymś spontanicznym, automatycznym, jest natomiast owocem obopólnej zgody, decyzji, życiowej postawy, otwartości. Nie staje się, ani nie pozostaje przyjaciółmi przez przypadek. Prawdziwa harmonia jest najpiękniejszym darem wierności prawdzie, uczciwości, sprawiedliwości; jest zawsze zaskoczeniem i zadziwieniem. Tak jak światło gwiazd nie pojawia się jedynie wtedy, kiedy się je dostrzega, i nie znika, gdy zostało dostrzeżone.
Najlepszym przyjacielem człowieka jest samotność - gdy wszyscy odejdą, ona jedna zostaje.
W polityce jest czasem jak w gramatyce: błąd, który popełniają wszyscy, zostaje w końcu uznany za zasadę.
W polityce dzieje się często tak jak w gramatyce. Błąd, który popełniają wszyscy, zostaje uznany jako prawidło.
Jak zachować pokój, pozostaje niestety tajemnicą wojskową.
Moda przemija, styl pozostaje.
Pozostaje się młodym tylko wówczas, jeżeli było się młodym kiedykolwiek.
Pozostaje się młodym tylko wówczas, jeżeli było się młodym kiedykolwiek.
Człowiek pozostaje młody, dopóki jeszcze potrafi się uczyć, przyjmować nowe przyzwyczajenia i znosić sprzeciw.