Kto będzie miął dobrą żonę ten będzie szczęśliwy, kto będzie miął złą zostanie.
Talent był i pozostanie darem, za który odpowiadają wszyscy, choć otrzymuje go tylko jednostka.
Najważniejszą częścią bagażu podróżnego jest i pozostanie radosne serce.
Jeśli człowiek, idąc przez życie, nie zawiera nowych przyjaźni, wkrótce zostanie zupełnie sam. Przyjaźnie należy stale kultywować.
Jedynym całkowicie bezinteresownym przyjacielem, którego można mieć na tym interesownym świecie, takim, który nigdy go nie opuści, nigdy nie okaże się niewdzięcznym lub zdradzieckim, jest pies. . . Pocałuje rękę, która nie będzie mogła mu dać jeść, wyliże rany odniesione w starciu z brutalnością świata. . . Kiedy wszyscy inni przyjaciele odejdą, on pozostanie.
Jeśli pracownik naukowy, przyzwyczajony do pracy w zwykłym laboratorium, zostanie przeniesiony do pałacu z marmuru, to jedno z dwojga, albo on pokona marmurowy pałac, albo marmurowy pałac pokona jego. Jeśli zwycięży badacz, to pałac stanie się jego warsztatem i upodobni się do zwykłej pracowni. Ale jeśli zwycięży pałac — to biada badaczowi!
Charakter człowieka ujawnia się najwyraźniej i nąjczyściej, kiedy człowiek zostanie odsunięty od swego codziennego otoczenia i postawiony przed czymś nowym.
Jeżeli marzy tylko jeden człowiek, pozostanie to tylko marzeniem. Jeżeli zaś będziemy marzyć wszyscy razem, będzie to już początek nowej rzeczywistości.
Krytycy wywierają wpływ ogromny, lecz, niestety, zgubny, bo nie cierpią teatru i nie mogą patrzeć na niczyje sukcesy. Jeśli sztuka miała tysiąc przedstawień, sprawa jest przesądzona: zostanie uznana za idiotyczną.
Charakter człowieka ujawnia się najwyraźniej i nąjczyściej, kiedy człowiek zostanie odsunięty od swego codziennego otoczenia i postawiony przed czymś nowym.
Czas pozostanie ludożercą.