Nie chcę na końcu życia odkryć, że przeżyłam tylko jego długość. Chcę przeżyć także jego wielkość.

Musimy mieć do życia cierpliwość, ponieważ jest wieczne.

Pisanie mnóstwa książek i artykułów nie jest dowodem mądrości czy energii, lecz tylko przyzwyczajeniem do siedzącego trybu życia.

Trzeba umieć iść słoneczną stroną życia.

Każdą chwilę życia, pomyślną jak i niepomyślną, uczynić czymś jak najlepszym - oto sztuka życia i właściwy przywilej rozumnej istoty.

Życia nie da się brać garściami. Przecieka przez palce.

Nie lubię sprawiedliwych, którzy nie padają, nie potykają się. Ich cnota jest martwa i mało warta. Nie poznali piękna życia.

Nie dość zapewnić komuś zbawienie; trzeba mu jeszcze dać środki do życia.

Dlaczego trzeba całego życia, by sobie uświadomić, że złowróżbne znaki pojawiają się równie często jak ptaki na czereśni?

Nic, naprawdę nic nie jest warte życia oprócz miłości.

O zmierzchu życia będziemy sądzeni z miłości.

Często smak życia odbiera apetyt.

Jesteśmy jedynie zagubionymi dziećmi na nieprzewidywalnej karuzeli życia - ale zawsze mamy możliwość przedzierzgnięcia się w dowolną, pełną magii postać i wiatr znów zacznie hulać smagając nas po roześmianej twarzy.

Nie bierz życia na serio - i tak nie wyjdziesz z niego żywy.

Prawdą jest: kochamy życie nie dlatego, że do życia, lecz do kochania przywykliśmy.