Czy życie jest dobrem, które do nas należy? Uważam, że tak, ale to dobro jest nam dane pod warunkami, co do których można się pomylić.

Nie poddawaj się rozpaczy. Życie nie jest lepsze ani gorsze od naszych marzeń, jest tylko zupełnie inne.

Życie bez radości - to lampka bez oliwy.

Nawet życie wpisane w system kartkowy nie musi być pozbawione kart atutowych.

Ten tylko zasługuje na wolność i życie, kto co dzień musi je zdobywać.

Śmierć i życie - to tylko orzełek i reszka tej samej monety.

Śmierć jest wieczna, a życie trwa tak krótko.

Życie jest absurdalne, nieskończone, alogiczne, gwałtowne i przejmujące; dzieło sztuki przeciwnie: grzeczne, skończone, zamknięte, racjonalne, gładkie i zniewieściałe.

Co nie boli, to nie życie, co nie przemija, to nie szczęście.

Całe życie żyliśmy jakby na walizkach. Tysiące przejść, niepewności, załamań. Ciągła prowizorka, tymczasowość, byle do jutra. A kiedyś zacznie się prawdziwe życie. No i masz. Przychodzi starość i gdzie to prawdziwe życie?

Im życie bogatsze, tym więcej w nim pragnień i tym więcej wyrzeczeń.

Jakież powolne jest życie i jak gwałtowna nadzieja.

Gdy człowiek nie ceni czegoś bardziej od życia, to życie to niewiele jest warte.

Dobre życie okupuje się często męką i cierpieniem i nie wolno tego nigdy zapomnieć, aby dobro nie spłoszyło się niewdzięcznością.

Czym byłoby życie bez nadziei? Iskrą odrywającą się od rozpalonego węgla i gasnącą natychmiast.