Bezwzględne zło wywołuje konieczność istnienia bezwzględnego dobra.

Wolność to właściwie rozumiana konieczność.

Szczęście najlepiej człowieka z koniecznością godzi.

Religia jest z konieczności zrzeczeniem się odpowiedzialności za życie.

Sprawiedliwość bez miłosierdzia jest z konieczności okrutna.

Sprawiedliwość przedstawia się człowiekowi przede wszystkim jako wybór - wybór dobra, a odrzucenie zła. Konieczność jest brakiem wyboru, obojętnością. I w gruncie rzeczy jest dla nas najwyższą sprawiedliwością.

Praca to konieczność; jej brak jest cierpieniem, nigdy dobrodziejstwem.

Dziejowe konieczności są jasne tylko dla niewielu ludzi. Jest niezwykle wielkim szczęściem dla narodu, jeśli ci właśnie ludzie mogą stanowić o dziejach...

Dla konserwatysty refleksja nad podstawami własnego światopoglądu jest rodzajem profanacji tak samo jak konieczność udowadniania egzystencji Boga jest estetycznym zgorszeniem dla każdego prawdziwie wierzącego; jest wyprowadzaniem irracjonalnej wartości na poziom racjonalny, desakralizacją boskości, której odebrany zostaje urok tajemniczości, bez której nie można pewnie stawić czoła lewicowym czcicielom diabła na ich polach bitewnych rozumu.

Bezwzględne zło wywołuje konieczność istnienia bezwzględnego dobra.

Człowiek, który w każdym momencie swego istnienia szuka z konieczności szczęścia, musi, o ile jest rozsądny, oszczędzać przyjemności i odmawiać sobie tych, które mogłyby się zamienić w cierpienie.