Gdy stracisz, co Ci fortuna udzieli, dopiero poznasz czy masz przyjaciół.

Dopiero wtedy, gdy świat będzie na tyle uczciwy, aby nie nauczać dzieci religii, będziemy mogli mieć nadzieję na lepszą przyszłość.

Polityka ulegnie zmianie dopiero wówczas, gdy mądrość będzie się rozprzestrzeniać równie łatwo, jak głupota.

Pieniądze szczęścia nie dają, dopiero zakupy.

Prawdziwego patriotyzmu trzeba się dopiero uczyć tam, gdzie ludzie z narażeniem bytu i nieraz życia, pracują na swoją niekorzyść materialną, a na dobro przyszłych pokoleń.

Niektórzy odnajdują miejsce na ziemi dopiero po swoim pogrzebie.

Stosunek pomiędzy nauką a myśleniem staje się autentyczny dopiero wówczas, gdy dostrzegamy przedzielającą je przepaść.

Młodości zarzuca się często, że wierzy, iż świat zaczyna się dopiero od niej; ale starość wierzy jeszcze częściej, iż świat kończy się razem z nią.

Istnieją ludzie, którzy odnajdują swoją młodość dopiero u schyłku życia.

Co to jest miłość ? To spacer podczas bardzo drobniutkiego deszczu. Człowiek idzie, idzie i dopiero po pewnym czasie orientuje się, że przemókł do głebi serca.

Gdybyśmy kochali tych jedynie, którzy nigdy nie upadną, to byłaby sprawiedliwość tylko, a przecież ponad sprawiedliwością góruje miłość. Uznajemy najlepszych, ale indywidualnym uczuciem kochamy tych dopiero, dla których w naszej duszy jest wsparcie na wszelką słabość, uzupełnienie na wszelki niedostatek.

Dopiero żyć zaczniesz, gdy umrzesz kochając.

Doniosłość miłości rzadko jest natychmiast rozpoznawana, następuje to dopiero o wiele później.

Dziecko rządzi kobietą, kobieta mężczyzną, a on dopiero światem.

Kobieta dojrzewa, kiedy mężczyzna dopiero kiełkuje.