Dwie są drogi, jedna droga życia, a druga śmierci i wielka jest różnica między nimi.
Rozum jest naszym przewodnikiem, jakże często nie znającym drogi.
Zakochani bywają zazdrośni o przeszłość drogiej im osoby.
Wiara chrześcijańska zna drogę przez mękę, ale nie zna drogi obok męki.
Dwie drogi się schodzą w gościniec żywota, pierwsza to jest miłość, druga to tęsknota.
Uśmiech to niedrogi sposób na poprawienie naszego wyglądu.
Dwie są drogi, jedna droga życia, a druga śmierci i wielka jest różnica między nimi.
Ostatni odcinek drogi do Boga nazywa się zawsze samotność.
Rozum jest naszym przewodnikiem, jakże często nie znającym drogi.
Naturalną religią człowieka jest immanentny symbolizm. W kontraście do symbolizmu dogmatycznego, który jest podstawą religii oficjalnych, ten zadowala się materiałem świata rzeczywistego i wypatruje w nim pewne linie, które przedłuża w nieskończoność jako drogi dla myśli, pytając, tęskniąc, zgadując.
Przyjaźń, drogi balsam... Uśmiech pośród zachmurzonych twarzy; umiłowany promień słońca; uścisk w samotności; schronienie w trudnościach; radość w smutku.
Drogi mi Platon, drogi Sokrates, ale jeszcze droższa prawda.
Dla rządu przed wyborami drogi jest wyborca. Po wyborach drożeje wszystko inne.
Większość nieszczęścia spada na nas dlatego, ponieważ aż do połowy drogi sami idziemy na ich spotkanie.
Myśli oświetlają drogi czynów ale chodzą własnymi.